Passejada peu país maritim deus vutres

Puja que pujaràs...



Las cavitats o tutas com aquesta que i son fòrça nombrosas en aquesta paret calcaria e que serveishen d'abrics taus vutres qui i nidifican en genèr en tot utilizar quauques brancas. Adara qu'èm en plen sason d'eclosion e non cau pas apressà's deus nids tà non pas desrengar los cobles.




La pena de Santoña, sia lo "Monte Buciero" deus geografs, a la vista. Qu'ei de bon arreconéisher dab las duas bonhas arredonas mes hautas.


Qu'avem un punt de vista magnific sus la plaja de San Julián (Liendo) au prumèr plan e sus la baia de Laredo-Santoña au hons. Que's pòden véder Santoña dab la soa "peña" (pena) de las duas bonhas, com las d'un camèu, e l'extremitat (El puntal) de la plaja de Laredo. La plaja de Laredo qu'a tres noms. Qu'ei coneguda com El Arenal, o com El Sable qui ei la version afrancesada d'El Arenal qui remonta au sègle 19 quan la borguesia laredana pretenèva parlar francés e enviava los sons mainats a estudiar a l'escòla salesiana de Baiona. Lo nom d'el Sable ei tostemp viu au dia de uei, enqüèra que pòc utilizat. La plaja qu'ei autanplan coneguda com la plaja del o de la Salvé. Salvé qu'ei probablament ua deformacion populara de Sable per influéncia deu latin de glèisa : los mainats de la clasa populara laredana estudiavan a l'escòla deus Trinitaris, a Laredo, que non a França. Lo quite nom de Laredo poderé derivar deu roman vielh glaretu, o sia la plaja de sable o de glarèr (en realitat de sable fin, 5 km de longor, la mes longa de la còsta cantabrica).

Au hons tot, darrèr Santoña, que's deishan endevinar las colinas de Noja.