dilluns, 22 de novembre del 2010

Ja ei òra, ja!

Uei qu'ei lo dia de senta Cecila. Qu'ei temps de semiar las havas.

Semia las havas per senta Cecila,
Per ua que n'auràs mila !



E deman, que serà lo dia de sent Clamenç e...

Entà sent Clamenç,
de semiar qu'ei passat temps.




Doncas, ja sabetz çò qui'vs cau hèr auei. Aürosament que m'avetz, totun.
a

5 comentaris:

  1. Mela22 de novembre del 2010, a les 9:35

    Ten, ieu qué sabiái pas qué faire uèi. Urosament que i siás :P

    ResponElimina
  2. Maime22 de novembre del 2010, a les 11:14

    Ten, vau dire quò a mon chefe : "Ton merchat per far tres caforchas a Perigüers, ben, l'esperaràs un pauc, auei qu'es la Senta Cecila, me fau plantar de las favas." Crese que seria plan content...

    ResponElimina
  3. K22 de novembre del 2010, a les 23:45

    a enfin quicòm que compreni!!
    mas i a encara Santa catarina que tot pren racinas, ièu vau esperar aquesta dimenjada per plantar de 'bignones'

    ResponElimina
  4. Joan de Peiroton23 de novembre del 2010, a les 8:19

    Mela: a, plan! Espèri que me convidaràs, que m'agradan tas favas!

    Maime: es pas un dret sindicau, aquò?

    K:
    As rason: A Sainte Catherine, tout prend racine, et les mignones plantent leur bignones

    ça que la, mèfi !

    Per Senta Catarina
    lo hred que camina
    Per Sent Andriu,
    que l'as aquiu!

    ResponElimina
  5. Mela24 de novembre del 2010, a les 8:14

    Siás convidat. Favas a la catalana!

    ResponElimina