Qu'aueita estranh

Per un catalan e un gascon, lo mot occitan non-gascon agachar qu'ei totaument incomprensible. En realitat, lo mot existeish en aquestas duas lenguas mès devath formas plan mes conservadas, qui s'apressan fòrça mes de l'etimon germanic. En catalan, qu'ei aguaitar, guaitar, dialectaument agoitar, goitar. En gascon, qu'ei generaument guaitar o güeitar. Qu'ei aueitar en gascon deu sud-èst. Qu'ei gaitar en parlars de la Gasconha centrau, pro influenciats per la lengua de Tolosa qui ditz efectivament gaitar e non pas agachar.


Agachar qu'a com sens prumèr lo de l'iberoroman mirar, mentre lo catalan aguaitar qu'a lo sens deu francés guetter. En catalan, guaitar (var. dial. goitar) qu'a ua dobla significacion: la prumèra qu'ei la deu catalan aguaitar, la segona - mens correnta- qu'ei la de mirar (dab atencion). En gascon, qu'ei parièr per guaitar o güeitar, com en catalan. Totun, en gascon deu sud-èst, aueitar qu'ei emplegat com agachar en lengadocian (cat. mirar), mentre, en parlars sud-occidentaus, qu'emplegan meslèu lo vèrbe espiar.

En gascon, dus sinonimes de guaitar / güeitar que son espiar e gardar (var. guardar). G(u)ardar que pòt aver los dus sens de protegir / vigilar e de mirar. Espiar dab lo sens de mirar qu'ei correntament emplegat en mantuns parlars gascons, lengadocians e en varietats septentrionaus deu catalan. Totun, espiar dab aqueth sens qu'ei desconegut en gascon sud-orientau, qu'emplegan meslèu aueitar o g(u)ardar.

En la varietat oficiau de l'occitan, qui ei deu gascon sudorientau, en lòc d'emplegar agachar, qu'auretz de causir enter aueitar o guardar. Seratz comprés s'emplegatz guaitar o güeitar -e dilhèu espiar, mès pas briga s'emplegatz agachar, varianta dialectau pòc arreconeishedera d'aueitar. Agachar en espanhòu que vòu díser baishar, inclinar.