dimarts, 9 de novembre del 2010

Curiós

Se saps parlar aranés e catalan, que't diseràn bilingüe; mentre, se saps parlar aranés e lengadocian, que seràs considerat com monolingüe. Curiós, non?
De fèit, de lengadocians qui saben parlar l'occitan oficiau, que n'i a ben pòcs, se n'i a. E d'aranés qui saben exprimi's en lengadocian, enqüèra mensh. Que deu èster per aquò, la mencion monolingüe. Lo bilingüisme, aquiu, qu'ei improbable.

4 comentaris:

Josep ha dit...

Ua caracteristica dera immigracion lhatinoamericana ei er idiòma que parlen. Teoricaments parlen er espanhòu, mès soent non les comprenem quan parlam. Sustot es castelhanoparlants monolingües que demoren en Catalonha, que ne pòden compréner er espanhòu d'otramar.

gavina riallera ha dit...

Si puc parlar català i occità m'anomenaré bipolar:D

goiatdativier ha dit...

Apassionat de lengas , passat deu lemosin au gascon de Peiriguers a Pau, que'm pensi qu'èi estat a la debuta un chicòt mensh aisit que de passar au lengadocian tà nosaus praubes gavachons d'ennaut.
Quan e passi dau lemosin au lengadocian puish tau gascon qu 'arrefusiguèc de passar d'ua lenga a ua auta lenga, mes d'ua mòda a ua auta mòda, en terra d'Òc que deuri nat i aver de multilingüisme mes sonque un multimodalisme, que cau sonque aprene a lisar d'ua mòda ad ua auta mòda com ac disevan los vielhs d'autes cèops suus mercats
I, en mes d'això vaig parlar valencià, o , excuseu , català de valenciana...jubilació (falç amic,ja ho sé, la "jubilació" es la "retirada" en occità)estimo molt retirar-me i jubilar d'una moda de llengua a un altra.
I visca doncs el multimodalism linguistic, numés hi ha cap Pireneus per nosaltres entre Loira i Montanyes mes la resistencia multimodal.
Multimodal de la Soterrana a Alacant.

Maime ha dit...

Pense que t'utilizas pas los bons conceptes per descriure la situacion. Lo bilingüisme (o la mestresa de dos o mai de lengas) es un concepte ente las lengas son egalas. Om pensa a las lengas coma daus sistemas lingüistics coerents. Qu'es un concepte mecanic. Qu'es per quò que los linguistes americans, soïsses, catalans, occitans, an utilizat lo terme de diglossia, per balhar la dimensions sociala de l'usatge de las lengas. Entre catalan e occitan, podem parlar de bilingüisme. Lo catalan a un referenciau clar. Mas entre lengadocian e aranés, qu'es 'na question de diglossia : doas modalitats d'una mesma lenga qu'an pas los mesmes usatges. La mestresa de l'aranés serà necessària per quauqu'un que vòu utilizar l'occitan en Catalonha (emb l'administracion, tot quò). La mestresa dau lengadocian es inutile : sufis de compréner a l'orau e de zo saubre legir. Per exemple, me, ai nonmas la mestresa (e enquera...) dau lemosin. Quo me sufis. Per contra, si vòle utilizar l'occitan en Catalonha, me faudrà una coneissença mai importanta de l'aranés.