dilluns, 22 de novembre del 2010

Ja ei òra, ja!

Uei qu'ei lo dia de senta Cecila. Qu'ei temps de semiar las havas.

Semia las havas per senta Cecila,
Per ua que n'auràs mila !



E deman, que serà lo dia de sent Clamenç e...

Entà sent Clamenç,
de semiar qu'ei passat temps.




Doncas, ja sabetz çò qui'vs cau hèr auei. Aürosament que m'avetz, totun.

5 comentaris:

Mela ha dit...

Ten, ieu qué sabiái pas qué faire uèi. Urosament que i siás :P

Maime ha dit...

Ten, vau dire quò a mon chefe : "Ton merchat per far tres caforchas a Perigüers, ben, l'esperaràs un pauc, auei qu'es la Senta Cecila, me fau plantar de las favas." Crese que seria plan content...

K ha dit...

a enfin quicòm que compreni!!
mas i a encara Santa catarina que tot pren racinas, ièu vau esperar aquesta dimenjada per plantar de 'bignones'

Joan de Peiroton ha dit...

Mela: a, plan! Espèri que me convidaràs, que m'agradan tas favas!

Maime: es pas un dret sindicau, aquò?

K:
As rason: A Sainte Catherine, tout prend racine, et les mignones plantent leur bignones

ça que la, mèfi !

Per Senta Catarina
lo hred que camina
Per Sent Andriu,
que l'as aquiu!

Mela ha dit...

Siás convidat. Favas a la catalana!