La nuèch dels robòts

La nuèch passada, foguèri desrevelhat per un bruch tant desplasent coma estranh. M’es malaisit de lo descriure mas me fasiá pensar a la fresa de la Nàdia (la dentista) quand es a escavar dins l’esmalt del caissal per i trobar lo nèrvi, se vesètz çò que vòli dire.
Daissèri lo lièch en romegar, que m’agrada pas brica d’èsser destorbat al bèl mitan de la nuèch. Anèri a la cosina per m’agafar un cotèl, d’aqueles que servisson a la fèmna per copar lo cambajon iberic, sabètz, puèi me dirigiguèri dirèctament cap a la pòrta d’entrada. Coma a l’acostumat, la pòrta gemeguèt quand la dobriguèri mas aqueste còp, s’ausiguèt a penas. Un còp defòra, aguèri una vision que m’espantèt. I aviá una vertadièra amassada de pichons androïds de metal qu’èran a m’esperar. Un cinquantenat, de talha mai petita que los autres, avián invasit lo pati. Totes los autres, benlèu cinc cents, emplenavan la carrièra Andriu Romieu, e, al fons, de cara al collègi Maurici Bianchi, s’i èra estada pausada una mena de plat volaire qu'èra encara a fumar.
Un dels robòts s’avancèt cap a ieu e se botèt a me parlar.

-Adiu. Sès plan tu, lo Joan del Peiroton ?

- òc, e vos, qual sètz ?

- Jo som GRERSJX32445-XS, un robòt reciclable de prumièra categoria. Aquí darrièr i son mos companhs, totis sortits de la Grand Robotariá de Galimàchia.

- Adishatz, GRE..., em, robòt. La primièra categoria, sabi pas çò qu’aquò representa en cò vòstre mas soi segur que lo costat reciclable vos onora. Sabètz netejar l’ostal e preparar l’aligòt?

- Tu, evita de te trufar, nosaus los robòts avèm pas tròp d’umor, m’estimi mai de te prevenir, blogaire de mon cuol.

- Bon, bon, bon, d’acòrdi. E de qué me volètz ?

- Pas res de tròp complicat, emai tu o deves poder compréner tot.

Mas au luòc de m’explicar qué que sia, lo robòt cambièt de votz e se botèt a cantar:

Ah, macarèl! Espèra, espèra,
Que la bateria me s’ agota,
Putabòrnia, i vesi pas gota,
Es la fin que me desespèra
Fatal error one hundred'n fifty nine
Please reboot, that should be fine
tvouaaaa bzzz...z.



Se calèt definitivament. Puèi s’immobilizèt per de bon, fòra de la tèsta que caiguèt de costat en pendolejar lamentablament, a penas retenguda per un ressòrt usat. Sembla colhon, mas me faguèt pena, aqueste robot, encara que lo trobavi pas gaire aimable.

Alavetz, un autre robòt s’avancèt e reprenguèt la convèrsa.

-Adiu blogaire, ça diguèt. Jo som GRERSJX32444-HY, un robot reciclable de prumièra categoria. E aquí darrièr i son mos companhs subrevivents, totis sortits de la Grand Robotariá de Galimàchia . Sèm aquí per te díser que, divendres passat, visitèrem ton blòg per escàs e decidiguèrem de nos ne far de visitaires costumièrs.

- Ah bon ? Ah ! Aquò explica cossí se fa que i aguèt tant de monde que semblavan legir mon blòg !
- - As plan comprés. Bon, mas es pas tot. Avèm, avèm…
Lo robòt acabèt pas sa frasa e amb una voseta desesperada faguèt:

Ah, macarèl! Espèra, espèra,
Que la bateria me s’ agota,
Putabòrnia, i vesi pas gota,
Es la fin que me desespèra
Fatal error one hundred'n fifty nine
Please reboot, that should be fine
tvouaaaa bzzz...z.


Se calèt definitivament. Puèi s’immobilizèt per de bon, fòra de la tèsta que caiguèt de costat en pendolejar lamentablament, a penas retenguda per un ressòrt fatigat. Sembla colhon, mas me faguèt tanben pena, aqueste robòt, emai se lo trobavi pas mai aimable que lo d’abans.

Alavetz un tresèn robot s’avancèt e se botèt a parlar coma los autres dos abans.
Agachèri lo relòtge, començavi d’aver un pauc freg dins mon petit pijamà de franjas jaunas e negras, e me demandavi quora aquesta mala farça s’anava acabar.

“Adiu blogaire, ça diguèt lo tresèn robot. Jo som GRERSJX32443-ZO, un robòt reciclable de prumièra categoria. Aquí darrièr i son mos companhs subrevivents, totis sortits de la Grand Robotariá de Galimàchia. Avèm tot plen de suggestions e de conselhs de te balhar per far de ton blòg lo top sit number one dins la lista dels sites robot-friendly .
Puèi, coma se me trobèssi embarcat dins una cachavièlha, lo robòt se botèt a préner la meteissa voseta desesperada per cantar la meteissa sansonheta.

Ah, macarèl! Espèra, espèra,
Que la bateria me s’ agota,
Putabòrnia, i vesi pas gota,
Es la fin que me desespèra
Fatal error one hundred'n fifty nine
Please reboot, that should be fine
tvouaaaa bzzz...z.




Se calèt definitivament. Puèi s’immobilizèt per de bon, fòra de la testa fernissenta – (m’agrada aqueste mòt orientalejant que me fa pensar als tetons de la Mela quand es a dançar lo forrò amb son polit cavalièr), que caiguèt de costat en pendolejar lamentablament, a penas retenguda per un ressòrt gaire reviscolat. Es colhon, mas me faguèt encara pena, aqueste robot, emai s’èra pas mai aimable que sos defunts congenaris.

Bon, vos daissi imaginar la seguida per çò que ne demòran encara una bèla tropelada de robòts e ieu, ai pas sonqu’aquò a far, ara me cal anar escampar lo molon de ferralhum reciclable que s’i es format defòra, abans d’anar trabalhar.

E patatric, e patatrac,
Peras sèrras e peth bèth prat,
Que sia tròp long o ben tròp brac,
Mon conde qu’ei inacabat.