Un adishatz vos dongui

Amics mèns, deishatz-me hicar-vos, acitau,
Quauqui vèrsi dera mia composicion,
Tà vos condar qu’ua mala disposicion
Ei a amiar-me entà un lhet d’espitau.

Totun, que sapiatz que non ei quauquarren grèu
Que demanèsse planh, afliccion o degrèu :
Un çurgent liberarà, d’un còp d’esturment,
Un nèrvi comprimit que me cause torment.

Que m’ac cau hèr entà que non me sàpie mau
De trapar que non volgue capmès ua mia man
Ne mòir es cinc dits, ne trabalhar coma cau,
Autaplan s’aqu’rò non arribèsse deman.


Donques eth mèn blòg se va a pausar, silenciós,
Per pèca d’un braç dret que s’a hèt maliciós.
Me mancaràs, amic lector, qué i harè ?
Lèu o mès tard, segur e clar, que tornarè.