Independéncia o non.

La victòria deu non au referendum independentista escocés n'ei pas ua suspresa. Qu'èra previsibla.

La victòria deu "non" n'implica pas qu'arren va a cambiar entà Escòcia. Mei autonomia, en particular lo contròle de la fiscalitat, qu'ei  çò de promés peu govèrn britanic. Aquera promessa que pesè shens nat dobte en favor de la victòria deu non a maudespieit  de las opinions ironicas deus cronicaires independentistas (en particular catalans) quan Cameron e viengó en Escòcia tà presentar las navèras mesuras e intentar atau de sauvar l'union in extremis.

De fèit, la victòria deu non au referendum qu'ei mei que mei ua victòria deu pòble escocés  e qu'aunora la democràcia britanica.


Jo que pensi la victòria deu non que seré tanben lo cas dab lo referendum catalan d'autodeterminacion, e's pogossi passar en condicions democraticas normaus. Jo ne crei pas las opinions qui consideran la victòria deu sí /sí per cèrta. Lo govèrn espanhòu qu'a tòrt de non pas facilitar la consulta, pr'amor aquò non pòt sonque alimentar la causida independentista e la fractura dab Espanha que serà de facto irreversibla. La solucion causida peu president Artur Mas qu'ei la bona, ça'm par : ua consulta non referendària, la mencion non referendària qu'ei tà perméter que's posqui passar en un marc legau espanhòu.  Aquera consulta que permeteré aus catalans de s'exprimir sus quin futur e vòlen tà Catalonha. Se lo non a l'independéncia ac empòrta, tant de bon entaus unionistas qui poderàn atau clavar lo debat. E se l'òc qu'ac empòrta, que serà temps de'n discutir e de'n tirar las conseqüéncias politicas. Tàd arribar ad un resultat digne, que cau ua campanha obèrta dab arguments contradictòris suus  pros e contras de l'ahar. Que cau de debats publics enter unionistas e independentistas tà que la gent e's pogossin hargar las lors opinons.  Ja seré òra, ja!