Dit excitant (e occitan)

Ja sabetz que Romieu, Bianchi e Gaubèrt van a editar un diccionari d'expressions occitanes, que ne recuelh mès de 6000. Ailàs, aguest recuelh ei concebut "ara mòda" deth sègle passat, qu'ei a díder que demore escrit sonque en lengadocian, explics inclusi, en lòc d'èster redigit ena lengua oficiau. Qu'ei pecat. Ua version aumens bidialectau -lengua oficiau e lengadocian- que serie estada benvenguda. Aquerò serie estat era oportunitat tà explicar, per exemple, que se chautar en lengadocian non se vire per shautar-se en aranés.

Que cau qu'es occitans s'acostumen ara normalitat per çò que pertòque ara sua lengua.

Er occitan estant gascon, la lengua nòsta compartís damb eth catalan aguesta caracteristica unica de poder conhóner eth dit (de la lengua) damb eth dit (de la man). Segur que lengua e dit van plan amassa, encara que i manque un tresau lairon deth mèn punt de vista. E donques, jo qu'è volut hicar-i eth dit en tot aportar era mia pèira personau ar edifici deth recuelh des dits e dites nòsti.

Tà començar, uèra ua dita que, a prumèra vista, pòt semblar meteorologica. Totun, non n'ei, e non la trobaratz cap en aguest diccionari tant esperat. Qui sap, dilhèu l'auratz en ua auta edicion propèra, damb toti es explics qu'aguesta dita filosofica s'ameritarie?

Jos lo plumalhon, per la Sant Medard,
A cada dardalhon, li fau un dard.

Me semble que se'n pòt trapar era seguida mès ath sud:

Per la festa major de Sant Galdric,
Tothom ho fa, el pobre com el ric.

E, sense sortir deth tèma, non pòdi resistir de liurar-vos aguesta dedicatòria gascona (en occidentau), trobada sus internet:

Qu'aimi ton QI, sharmanta Marí!
Saps, shens lo I, autant que l'aimarí!


Bon, en realitat, è cambiat eth nom dera gojata. Espèri qu'ara donzèla non li saberà cap mau.

PS D'acòrd, d'acòrd, un servidor, a qui li agraden versi de gran portada poetica, s'a inventat aguestes tres "dites". Totun, que cau plan qu'un se hique a inventar-les tà dar-les vida, vertat? lol