dimarts, 22 de febrer del 2011

Crabejant

La dimenjada passada, que'm hiquèi a la craba, o bodega, la cornamusa lengadociana. Qu'anèi tà l'Escòla de la Bodega, a Vilardonèl, un borguet qui's tien au pè de la montanha negra, a un vintenat de quilomètres au nòrd de Carcassona. La professora que s'i aucupè de jo dab paciéncia e que'm prestè un instrument. Aquera cornamusa qu'ei monstruosa de talha e d'aspècte. La forma deu bot que conserva la forma de la craba escanada. Aquò b'arrisca d'accelerar las mias tendéncias vegetarianas mau assumidas! Segur, lo son timbre qu'ei fòrça beròi, arric e caud e qu'ei plan aquò çò qui m'agrada. Totun que i a aqueth problèma. Los sacrificis d'animaus que'm pausan problèmas etics. Que voi ua craba shens craba. Visca lo Gore-Tex!