Ger, en passar au ras de Fitor, aus limits de Lengadòc e de Rosselhon, que decidii de m’estancar ua estona. Qu’avèvi besonh de soscar, de tirar plans. Lo temps n’èra pas tròp ensorelhat, que’t bohava un ventàs qui hasèva arrancurar los herèishes. Tot sobte, quan èri a’m pérder dens un laberint escur de pensaments contradictòris, que 'm sentii aperat per un brut de rotlament de pèiras gessit de la paret qui barrava la prada. E que’t vedoi a traversar, juste au davant men, ua serp verda e jauna qui s’en.honsè a hum dens lo pleish vesin. Ne soi pas tròp supersticiós, ja’m coneishetz. Totun, ua colòbra qui’s passeja per la debuta de prima, be seratz d'acòrd dab jo qu’aquò n’ei pas briga normau! E jo no’m podoi empachar d’i véder un maishant signe. Solide, quauquarren de dolent que s'anava escàder. E puishque lo testimòni d'aqueth mauhat qu'èri jo medish, la victima no'n poderé èster nat aute.
diumenge, 21 de març del 2010
La colòbra de Fitor
Ger, en passar au ras de Fitor, aus limits de Lengadòc e de Rosselhon, que decidii de m’estancar ua estona. Qu’avèvi besonh de soscar, de tirar plans. Lo temps n’èra pas tròp ensorelhat, que’t bohava un ventàs qui hasèva arrancurar los herèishes. Tot sobte, quan èri a’m pérder dens un laberint escur de pensaments contradictòris, que 'm sentii aperat per un brut de rotlament de pèiras gessit de la paret qui barrava la prada. E que’t vedoi a traversar, juste au davant men, ua serp verda e jauna qui s’en.honsè a hum dens lo pleish vesin. Ne soi pas tròp supersticiós, ja’m coneishetz. Totun, ua colòbra qui’s passeja per la debuta de prima, be seratz d'acòrd dab jo qu’aquò n’ei pas briga normau! E jo no’m podoi empachar d’i véder un maishant signe. Solide, quauquarren de dolent que s'anava escàder. E puishque lo testimòni d'aqueth mauhat qu'èri jo medish, la victima no'n poderé èster nat aute.
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
2 comentaris:
Sei ben aüros de te veire tornat… e viu d'aquela permenada.
E aürosadament perquè 'quò me fòrçet de charchar lu nom lemosin d'aquela serp, per ren trobar, mas ma mair me balhet 'queu dicton, benleu pas enquera de sason :
Fai tant chaud auèi que los cinglants suan.
èi mancat d'aver ua crisi de tetania en véser la fotò !! pff, quina paur !!
Jo de sèrps en Armanhac que n'èi un sarròt en lo jardin deus paires ... e donc n'i hiqui pas james un pè ... ara que n'i a sonque colòbras, mes lo men pair m'a dit qu'abans i avèva hèra de vipèras, mes las an totas tuadas quan èra pichon ( tant mieux ..) soi ofidiofòbe
Publica un comentari a l'entrada