Lo parisenc François Lazarevitch qu'ei un especialista de musica anciana e de musica tradicionau. Que's considera, dab tota l'arrason, au còp com un musician classic e un musician folk. Que fondè en 2005 les Musiciens de Saint-Julien qui son a enregistrar ua seria de CDs de musica anciana dens l'encastre d'un projècte titolat 1000 ans de cornamusa en França (labèl alpha), devath la soa direccion.
Mila ans de cornamusa? E òc, lo François qu'ei tanben bohaire. La pròva:
E la musica deus de Saint-Julien n'ei pas sonque sabenta, que saben animar los bals tradicionaus com cau, dab lo vriulon, la sansonha, la cornamusa e lo diatonic. Au François que'u agrada de jogar los rondèus de nòste a la boha e las borrèias a la cabreta, a la chabreta, a la cornamusa deu centre...o quitament a la cornamusa picarda o muchosa com se ditz en Belgica. Muchosa qu'ei un mot picard, pr'amor aqueth instrument qu'ei tradicionau de Picardia on ei jogat tant en la partida francesa com en la partida belga (Hainaut). Muchosa en picard o muzosak en valon, que vòu díser literaument musa dab (au) sac. Aquesta cornamusa picarda que pòt préner ua tièra de noms diferents segon los lòcs, qu'ei meslèu coneguda en Picardia costat francés com pipasso, deformacion de pipossa sia "pipa dab (au) sac" en picard. E òc, be m'agrada la cornamusa picarda)!
O anatz véder aquiu.
E tà acabar, deisham François Lazarevitch e los sons musicaires tà hèr ua passejadeta deu costat de (H)ongria, que i an vist lo lop e la vop a dançar, segon çò qui cantan los magyars (en ongués, que non en (h)ongrés ;-D) :
.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada