dilluns, 25 d’octubre del 2010

Ua serada memorabla

La serada que comencè per ua estona culturau: la presentacion deu documentari Aran cante. Tot en aranés, dab sostitols possibles en mantuas lenguas, que compda quin s'a pogut hèr era recuperacion de la tradicion musicau e dançaira de la Vath. Plan hèit! Que sajarèi de'm trobar lo DVD.
Puish que i agó lo discors deu sindic d'Aran qui'ns raperè tots los episòdis - dab las soas esperanças e los son trebucs- qu'amièn tà la lei de l'occitan, au cap d'un procès qui triguè 30 ans! Que tornè explicar perqué la tresau lengua oficiau en Catalonha èra l'aranesa shens deishar d'èster occitana. E qu'emetó lo vòt que l'oficialitat de l'occitan en Catalonha e pogosse hèr avançar la causa per tots los pais occitans per un efèit de taca d'òli. Que parlè hèra plan, lo sindic d'Aran!



E puish après: la hèsta de musica e de cantas (e de bon minjar) ! Mercés a tots los musicians!!!!









Tà resumir, ua serada de las bonas tà hestejar ua lei importanta. E perqué non harem pas ua trobada de blogaires occitans (e simpatizants, vam!) en Aran?

2 comentaris:

Mela ha dit...

òc per una trobada de blogaires a la Val d'Aran!!! Mas pas quand i a de nèu.

Eduard ha dit...

Donques non sabi ta què demoratz!!!