dimecres, 14 d’abril del 2010

Ua setmana a París

Un eveniment familiau dolorós que'm hasó tornar tà París, la vila on vadoi e on i visquoi las meas 23 prumèras annadas. Arribat divendres passat, lo retorn a Tolosa qu'ei previst divendres qui vien: ua setmana sancera partatjada enter visitas a la familha, tribalh au sit parisenc de l'enterpresa qui m'emplega e passejadas per las arruas deu París vielh qui tant m'agrada.

Qu'ei trobada ua vila cambiada. Ua suspresa de las granas: a París, los noms de las carrèras que i son balhats sistematicament en doble, com a Tolosa. Supausi qu'ua version ei la francesa e l'auta qu'ei balhada en parisenc. Be son fòrts, aqueths parisencs!



Tè, un compatriòta, l'èi arreconeishut!



Lo patués parisenc b'a plan cambiat! A la debuta, jo que pensavi que's tractava de basco: herriko erregea o quauquarren semblant. Mès non. Enric que's ditz Errico en patués locau.



A París, que hè un temps de prima:

2 comentaris:

Maime ha dit...

Ses parisenc ? Rhhoo ! Coma me ten ! Passei mas 20 prumieras annadas en banlega (dins lo 92 manca las 4 prumieras dins lo 77). Emai 3 tres ans apres mos estudis, davant de venir en Occitània.

Bon coratge per los moments dolorós que vives.

Joan de Peiroton ha dit...

Mercés, Maime! Òc, soi parisenc, enfin, o èri, fa temps.