Aquiu que n'avez ua version per la Coral Espígol de Barcelona (precisament de la vila de Gràcia ;-):
Arrepic:
Tau garçó la durundena ( dorondena= cançon de breç, probable per dondorena. Dondorejar = jumpar, breçar, en l'òbra de Joan Guiraud d'Astròs, escrivan gascon contemporanèu de Bartomèu Càrceres. cf. doundoù, doundene hens Palay).
Tau Jesú la durundó (dorondon: sonsaina de breç; nosaus que dirém la dondon, la dondena)
E tau hillot (hilhòt en grafia catalana) la durundó.
Tan chiquet e tan polit,
com t'es nat (neishut, vadut) aquesta nit,
Lucifer serà 'scarnit,
Tot l'infern n'aurà gran pena!
Arrepic
Tau garçó…
Los àngeus (gasconisme per cat. àngel, gascon: anjos) n'an gran plausir (sic, ipergasconisme fantasiós, cf. francés plaisir, per plaser, cat. plaer).
Vent (vedent, cat. veient) cumplir nostre deusir (aute ipergasconisme fantasiós, qu'èra "desir" en cat. vielh com en gascon, en cat. contemporanèu: desig).
Que l'alt cel s'a de fornir
De gascons per bella 'strena (aqueths gascons que son los quitis pastors de la pastorala vienguts tà portar "quauque present" -en cat. "bella estrena").
Arrepic
Tau garçó...
O Iesus e com miràveu (miràvatz, espiàvatz)
Com los angelets baylaven (dançavan)
D'aut ( gasconisme autentic, cat. d'alt, lit. en gasc. contemp: de haut) en l'ayre no tombaven
Ni cayen (caden) en l'arena (sable)
Arrepic
Tau garçó…
I a ses veus (sas votz) tan angelines
Raussonaven (sic, per ressonaven, faus gasconisme, probable inspirat per la diftongason gascona de la o iniciau atonica : aunor, auliva, aumiatge etc; en oc. : onor, oliva, omenatge etc. Com anecdòta, aqueth gasconisme que s'arretròba, dab d'autes, en parlar de Solsona, varietat hèra gasconizada de catalan) les maitines (maitines: fòrma valenciana e occitana deu mot cat. matines, pregàrias de la matiada)
E tocaven les orguines
Tots cantant ab veu (cat. per votz) gran plena:
Arrepic
Tau garçó...
E sonaven tots acòrds ab rebequins (rebequin: cordofòne de la familha deu rebec, Francesc Comte que mencionè los "rebaquets" deus pastors gascons) e monacors (lhèu tambor de còrdas o tonton, dongas "mono acòrd?" En catalan contemporanèu, un manacort o manacor qu'ei un genre d'instrument de musica dab clavièr).
Y ab veus (votz) autes (autes: gasconisme autentic per cat. altes, gasc.contemp. hautas), grans e forts,
Dansaven l'auta (gasconisme per alta. L'alta qu'èra ua dança espanhòla de l'epòca, segon Gustau Gallardo Lorés, de la Coral Espígol ) serena
Tau garçó…
Tots ensemps fasan (gasconime imaginari, cat. fan) la xiera (xiera: gasconisme imaginari o meilèu navarroaragonesisme per cat. xera = hèsta, batahòri, lo gascon qu'ei assimilat au navarroaragonés per Càrceres)
en esta nit plazientiera (esta: valencianisme e gasconisme per aquesta; plazientiera: gasconisme imaginari per cat. pla(s)entera: agradiva, qui platz)
davant la verge partiera (partiera: gasconisme imaginari , navarroaragonesisme, per cat. partera: qui vien de parir)
Que trau lo món de cadena. (trau, de cat. traure , fòrma antiga de treure =gas. tréger)
Jordi Savall que contribuí a popularizar aqueth vielh nadalet gasconocatalan. Qu'ei significatiu eth, com a catalan, que non podó arrevirar correctament la preposicion tau: tau garçon, tau Jesú. Aquera preposicion entà, tà, comuna au gascon e a l'aragonés, qu'ei desconeishuda en catalan qui auré d'arrevirar-la en per al. En con·hóner tau dab tan, Savall que s'engana suu sens deu tèxte en gascon, d'aquiu l'introduccion un pòc ridicula de la soa version qui podetz escotar sus la videoneta juste avath.
Visiblament, lo gascon qu'èra pro familiar tà Bartomèu Càrceres, per fantasiosas qu'estossen las fòrmas de quauques mots catalans, manèira de tipar-las com a gasconismes. Que's cau raperar los pastors en Catalonha non podèvan pas estar sonque "aquitans" (compréner: landés), com ac escrivó lo cronicaire rosselhonés Francesc Comte (1586), e doncas que devè semblar normau de balhar un ahur gascon (quitament fantasiós) tà las pastoralas. E l'aire de l'arrepic d'aqueth nadalet qu'èra, shens nat dobte, un tradicionau landés. Càrceres que'u degó audir de landés, se n'èra pas eth medish gessit de la diaspora gascona.
E tà acabar e tà'm har content, aquiu qu'avetz la melodia deu dit rondèu tradicionau landés titolat "A l'entorn de ma meison", interpretat peus bohaires e percussionistas deu grop de musica d'arrua deu conservatòri occitan de Tolosa (deu quau hè partida lo vòste servidor qui'n podetz véder a bohar dab los companhs deu conservatòri devath la direccion de Bernat Desblancs). Que podetz comparar e notar l'aire de l'arrepic gascon deu nadalet valencian deu sègle XVI qu'ei plan identic a la prumèra frasa d'aquesta Cançon de Nau de la tradicion landesa (lo ritme a despart). Gasconissime! Quasi cinc cents ans adarron, que podem enqüèra seguir las traças de las chancas deus pastors lanusquets per Espanha, o meilèu n'audir lo resson de la lor musica, gràcias au musician catalan deu sègle barròc Bartomèu Càrceres.
A L’ENTORN DE MA MEISON - rondèu
A l’entorn de ma meison, nau arròsas en boton
Arrosèr fleirejant, viva lo bèth boton d’arròsa !
Arrosèr fleirejant, viva lo bèth boton d’argent !
A l’entorn de ma meison, ueit arròsas en boton.
A l’entorn de ma meison, ueit arròsas en boton.
Arrosèr fleirejant, viva lo bèth boton d’arròsa !
etc, sèt, sheis, cinc, quate, tres, duas, ua.
A l’entorn de ma meison, ueit arròsas en boton.
Arrosèr fleirejant, viva lo bèth boton d’arròsa !
Arrosèr fleirejant, viva lo bèth boton d’argent
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada