Pèir Morà e lo diccionari occitan-catalan

Que'm soi hicat a tornar léger Pèir, perdon, volèvi escríver Pèire,  Morà: Garbaias Burlentas e Letras d'Exilh. M'agrada la pròsa de Morà, que la tròbi magnifica. Daumatge que non n'i aja pas mei...

Qu'ei escriuta en gascon, la pròsa de Pèir Morà. Çò qui vòu díser non cau pas compdar dab lo diccionari occitan-catalan de C. Balaguer e P. Poujade tà've balhar en catalan lo sens de mots gascons taus com: garbaias burlentas, estiglanta, pleiada, samsiva, shètz, prehona, pehorars, briaga, estrabuquè, s'esloishava, pobra, que ronhaguè quaucòm, arams herugs... tots aqueths mots qui trobaratz, shens anar tròp luenh, dejà a la prumèra pagina de la novèla Garbaias burlentas. No'us trobaratz pas dens lo diccionari occitan-catalan, per'mor la basa d'aqueth diccionari qu'ei lo lengadocian.

E que no'm vengatz díser que lo lengadocian deu diccionari de Balaguer-Poujade e seré l'occitan referenciau o estandard per la gràcia de Diu ni que la lenga de Pèir Morà e seré dialectau per la fauta deu Cohet.

Lo diccionari català-occità occitan-catalan, enqüèra que i incorpore bèths mots aranés perduts hens la massa, qu'ei tan dialectau com la pròsa de Morà. Lo problèma qu'ei sonque lo dialècte d'aqueth diccionari n'ei pas lo noste.

La lenga de Pèir Morà qu'ei beròia e n'ei pas, e n'ei pas jamei estada, un dialècte deu lengadocian.

Per nosauts, lo noste occitan referenciau qu'ei e qu'a d'estar gascon. Per çò qu'ei lo noste, simple.

Dongas, que'ns manca un diccionari català-gascó, gascon-catalan, qui un diccionari com lo de Balaguer-Pojada, per utile e plan hèit que sia, non pòt remplaçar.

Comencem doncas per un diccionari tot en gascon. E n'ajam pas paur d'aperar la lenga nosta "gascon". Lo gascon que s'ac amerita. Occitan, òc, mès prumèr e tostemps gascon!