De retorn de Carcassona

Carcassona. Ièr, que i èri, que i manifestèi en companhia d'un grop d'Aranés e d'autes Gascons, que i cantèm en gascon e en occitan non-gascon, qu'èri content d'i participar. Lo hèit que n'anèi pas tà Besièrs lo còp passat e m'avè deishat dab un gost de mala consciéncia. Podem díser aqueth blòg qu'estó creat coma conseqüéncia de Besièrs. Lo men militantisme qu'ei blogaire de fòrma. Quan lo creèi, aqueth blòg, quant de blògs en occitan i avèva? Dilhèu quate o cinc, guaire mes. Ara son fòrça mes. Non cau pas enterrar l'occitan tròp de d'òra.
I a moments on cau saber arretrobà's sus çò d'essenciau, e la manifestacion de Carcassona n'ei un, plan evidentament. Lo combat occitan tà recuperar la dignitat e la normalitat, que'n soi e a 100 %. Ja sabetz que m'aparti sensiblament de la vision unitària de la lengua occitana, non la tròbi a correspóner guaire dab la realitat e sustot qu'arrefusi l'estatut de lengua "imperfèita", de "gairebé una llengua (en catalan dens la version originau)" o de "dialècte" tau gascon que daubuns lo volerén dar. La mea lengua qu'ei gascona, doncas lo gascon qu'ei ua lengua, e pro. Totun, non soi pas pro cretin ni pro vergonhós tà confiar la defensa deu men sentiment a Charasse, personalitat jacobina qui non ns'a pas jamés ajudats a quin nivèu que sia. Que m'i calèva èster, a Carcassona, en companhia deus 20000 autes Occitans qui's son desplaçats de tot lo territòri. A Carcassona, que i èri, e que i èri a casa.

PS1 Los blogaires que i èi vist: l'Amador, l'Amètla acompanhada de LaRòta qui non blogueja pas mès qui no'n pensa pas mens, la Fadarela, la Dauna K (li fau lo poton que li poguèri pas faire ièr), la Lutz acompanhada deu son Einucent, lo Paco e la Maria e dilhèu d'autes qui non coneishi pas de cara.

.
PS2 La Lutz que m'a hèit signar ua peticion tà que las anóncias en occitan continuen dens lo metro tolosan. Se n'avetz pas enqüèra signat aquesta peticion, contactatz-la, sense vos comandar!