Credo in unam linguam, linguadocianum omnipotentem...No'vs sembla pas qu'aqueth dògme ei d'inspiracion catolica? Sufeish de remplaçar la cifra 3 de la trinitat per 7 - tanben hèra simbolica- eretada deu Felibrige? Qu'ei deu maine de la religion, aquò. La religion, que pòt anar. Mès non m'agrada pas briga lo fanatisme, de quin bòrd que sia. Ni de l'un, ni de l'aute.
Lo gascon qu'ei occitan per definicion. O meslèu, aquò que provien de la definicion deu mot occitan. Nat problèma per jo. Totun, lo gascon n'ei pas ua varietat de lengadocian, qu'ei evident mès qu'ac cau raperar de temps en quan, en particular aus qui, com lo mèste Domergue, e volerén hèr depéner lo gascon deu lengadocian. Lo lengadocian que's normativizè coma se lo gascon n'existisse pas, n'ac cau pas jamès oblidar. Alavetz n'i a pas nada rason que lo gascon e's normativize de man(i)èra depenenta deu lengadocian. Ua bona nòrma tau gascon qu'a d'èster negociada a partir deus parlars gascons e non pas a partir d'ua modalitat non-gascona de l'occitan. Qu'auré d'éster ua evidéncia.
Hargar un dialècte occitan unificat qu'ei un aute tèma, n'ac cau pas tot con.hóner. Que calèva començar per aquò, hargar ua koinè composicionau panoccitana, abans que non normativizar ua modalitat particulara, que sia centrau o pas. Alibèrt que cometó un error grèva deu punt de vista unitari. Qu'ei per aquò que no'ns sortim tostemp pas en matièra de nòrma occitana, mès de 60 ans après.
La lengua aranesa qu'ei gascona. N'ei pas la sola lengua gascona. L'aranés non ei cap lo gascon d'aqueth blòg - enfin pas enqüèra, mès aquerò que poderé viéner, que i soi preparat psicologicament-. L'unica fòrma oficiau de l'occitan non ei pas lengadociana, qu'ei la lengua aranesa.
Qu'ei complicat de hèr correspóner lo dògme dab la realitat. Non s'i pega pas tròp. Mès atau qu'ei.
3 comentaris:
Pense plan coma te sus los dògmes emai pensesse que fau un cadre de normatisacion, mas solament un cadre.
Quo es coma aquò que pense la referencialitat dau lengadocian.
Autrament, segur per la norma da u lemosin o dau gascon totparrier deu se far de manièra autonoma, quo es desjà fòrça complicat coma aquò.
Mas me songe que 'quò sembla 'na eretgia de iò far remarcar aus lengadocian.
Mas quala mosca pica?Ont es lo fissal?
A degun , ten pas cap l'envèja de dire las règas gasconas als gascons , coma se n'aviam pas pron de trabalh per èstre sauvats, occitan o pas.
òm dirià qu'ara , d'òmes vojan d'òli per ajudar lo fuòc?
Quand legis un autor gascon , m'agrade a ieu de notar las diferéncias , e tot çò que reverta pauc o pron a l'occitan "roergas", lo mèu (e òc aquò arriba de trobar de biais de parlar ) . Aquò's rare mas per exemple me soveni que lo grand quand renegava après las femnas disià pas "puta de "F"emna mas puta de "H"ennas coma se tusissià a l'encòp.
Ièu escrivi femna, filha mas los vièlhs amudissian lo f e disian "lòs ilios", "lòs ènnos" e de segur qu'èran pas cap gascons . E que los aurian fach plan rire que lor diguèssetz que parlavan la lenga d'òc . Pas de que n'èstre fièr. Ne crebem ara.
Mas la sola question que compta ara me pareis a ièu , aquò's de saupre (asaber) se notatz las diferencias coma las d'un meteissa lenga pauc a pauc desapartita entre x lengas vengudas plan e complètament estrangièras (per mantunas rasons e maites encara)o s' aconsiderètz de tot aquò, que demòran d'unas raiças plondas d'origina, que cal belèu far grèlhar, avalorisar, puslèu coma las diférencias e amai, ambe, dab, amb, lo respècte d'aquèlas diferéncias?
Tot es question d'agach...
Cò que liga o çò que separa.
Sembla que per , maites rasons d'òmes an causit de jogar son juòc.
E que tròbi fòrça curios qu'arriba al moment de se mostrar "fòrts" e solidaris a Carcassona.
A Carcassona, que i anaram e que i seram tots amassa, units, solide.
Publica un comentari a l'entrada