Un ostal de pèiras per la Mela e son amorós

Dilhèu non sabetz pas las duas blogairas de lenga occitana qui prefereishi que son dauna K e la Mela. Bon, ara ac sabetz tot. Dissabte passat, ua de las meas duas blogairas preferidas, la Mela, que passè un anunci suu son blòg tà demandar ajuda. Que cerca un ostau deu costat de Carcassona tà i passar ua dimenjada dab lo son amorós “mai content” (non sèi tostemps pas en quina lenga e cau compréner aquò, doncas qu’evitarèi d’assajar d'ac arrevirar en gascon). Com me l’aimi hèra a la Mela – quant au son amorós, non pòdi pas díser, La Mela a pas jamès volut me lo presentar-, que’m soi precipitat entà assajar de los trobar lo nid ideau. Be me'n a calut de temps! Enfin, non vos conti pas l’esfòrç que m’a calut desplegar. Aquò rai, qu’èri plan motivat ja qu’ac hasèvi tà la Melineta. E que m’i soi escadut !!!! Si, si ! Qu’èi trobat l’ostau ideau !
En prumèr, la localizacion que correspon plan a la demanda. N’ei pas luenh de Carcassona, près Limós. Blanqueta e carnaval, la combinason aquesta qu'ei de las bonas tà assegurar un cap de setmana profitós e gaujós, ça’m par. L’ostau qu’ei a Lapradèla.

$

L'exposicion que'm sembla ideau, dab ua vista panoramica de 380°C :


L'ostau qu'èi bastit de pèiras deu país





Per i pujar, las escalèras que son de pèiras tanben, e l'estile qu'ei d'epòca (e pas sonque l'estile):


E la pòrta, d'epòca tanben, n'ei pas beròja ?


L'ostau qu'ei san e plan airejat, vejatz :









E quina vista mes meravilhosa !!!!











E de plaça, non n'i manca pas.


E segur que n'i seran pas destorbats, los nostes amorós !!!








Mes campèstre qu'aquò, no'n poderatz pas trobar enlòc.





Alavetz, ma Mela : urosa ?