En gascon, nada pagina shens paja

Ja sabetz lo mot gascon paja qu'ei estat criticat pr'amor que seré un manlhèu deu francés. En latin, lo mot qu'èra pagina, en francés ancian que trobam tanben pagene o pagine (cf. Rabelais), en catalan e en espanhòu qu'ei respectivament pàgina e página, en italian, pagina.

S'a suggerit de remplaçar lo mot paja peu mot pagina en occitan. Totun, lo mot pagina non pòt èster un mot d'origina gascona, pr'amor la n intervocalica deus mots latins que s'i perd de manèra quasi sistematica (cf. ua, lua, haria etc ). En gascon, s'acceptam l'accentuacion deu mot latin pagina sus la i, que seré pagia (com vesia, cosia, garia etc.) o, possiblament, paginha, que non pagina.

Que cau notar lo mot pagina qu'existeish plan en modalitats naturaus deu gascon. En Bearn, que hèn servir hòrt correntament lo sufixe diminutiu -in / -ina. Aqueth sufixe tipicament bearnés que va doblament en contra de l'evolucion fonetica normau deu gascon per la pronóncia dentau de la n finau e per la conservacion de la n en fòrmas femeninas en -ina. Qu'ei un ispanisme probable.

Doncas, en parlars naturaus de Bearn, que i trobam plan pagina, fòrma diminutiva de paja. Acerà, pagina que s'i pòt aver prengut un sens especializat, distint deu de petita paja, com lo de huelheta de papèr de cigareta qui serv entà atormerar tobac (testimoniatge de A. Hourcade).

Conclusion: en gascon, que'm sembla que i a rasons de las bonas tà non pas remplaçar paja (francesisme probable) per pagina (francesime probable sufixat per un ispanisme), ni acaçar l'un o l'aute. Prumèr, los dus mots que coexisteishen en gascon naturau dab sens distints. Segond, pagina n'ei pas mei, ni mensh, gascon que paja.

PS En un comentari avisat, Yuji que'ns rapèra l'existéncia deu mot plana, autes còps emplegat en gascon en lòc deu modèrne paja. Plana qu'ei lo mot aconselhat pera Oficina de Foment der Aranés.