dimecres, 18 de gener del 2012

Lo gascon, lengua d'usatge internacionau.

Qu'ei u(nh)a error comuna de créder los gascons de l'edat miejana qu'escrivèvan tostemps en u(nh)a auta causa que gascon. Se poètas gascons e contribuin tà la poesia occitana en occitan-non-gascon, exactament com ac hasón catalans de l'epòca, ni mei, ni mensh, la pròsa deus gascons, era, qu'èra plan redigida en la lor lengua pròpia. La correspondéncia deus reis d'Anglatèrra dab los sons subjèctes gascons qu'èra redigida en bon gascon, que non en occitan-non-gascon. A mes, qu'ei conservada aus archius de la catedrala d'Oviedo (Asturias) ua lètra, datada de 1327, redigida en excellent gascon maritime  per dus notaris de Baiona a l'atencion de l'avesque d'Oviedo Odon. Lo gascon qu'èra donc ua lengua d'usatge internacionau, n'ac cau pas oblidar.



4 comentaris:

Tederic M. ha dit...

Aurés quauques exemples de frasas d'aqueths textes, Joan ?

Joan de Peiroton ha dit...

Google avè botat lo tèxte baionés d'Oviedo en linha, puish qu'estó retirat, supausi per arrasons de copyright.
Que's pòt crompar en linha.
http://www.iberlibro.com/documento-gascón-Catedral-Oviedo-Edición-texto/3074940725/bd

Totun, 5 euros lo document, e que i cau hornir lo cost de postatge; 16 euros...

Joan de Peiroton ha dit...

Bon, qu'èi comandat l'article, fin finala. Que'n tornaram parlar. Quant aus tèxtes en gascon signats peu rei d'Anglatèrra, que n'èi quauques-uns a casa, dens obratges signats per Grosclaude o Luchaire, se non m'engani pas.

Joan de Peiroton ha dit...

E de non pas mancar: lo tèxte en gascon maritime deus archius de Sent Sebastian (1304) (ailàs, los archius de S.S. qu'estón quasi completament destrusits per las eslamas, aqueth tèxte qu'ei un "rescapat" miraculós. Qu'ei consultable en linha, dab nòtas de las interessantas.
http://www.euskomedia.org/PDFAnlt/riev/31/3108610875.pdf