Era lengua de Max Roqueta

Non ei bèra era lengua de Max Roqueta? Quina pena qu'escriuíe sonque en dialècte occitan, aguest. Mès non èra era sua fauta. S'aguesse pogut crompar era gramatica occitana der excellent Aitor Carrera, segur qu'auríe escrit sonque ena Lengua Oficiau.
Aitor, ja ei era fauta tua ja! As trigat massa !!! En tot cas, gràcies per aguesta gramatica, sajaram d'utilizar-la tà hèr es.hlorir era lengua...Hèr víuer era lengua que cau.







Gràcies a En Yuji pes videos, coma d'abitud.

(Messatge tà Yuji: qu'as hèt deth tòn blòg, gojat? Non n'as un nauèth, esconut en quauque lòc dera blogosfèra?)

E ua pensadeta tà Na Montse de Talh d'Aran, que mos penje fòtos des polides comentades totes en Occitan oficiau. Òsca!


Nham, era reconquèsta a començat, daunes e senhors! Si, si, es Aranesi an començat d'invadir França!!!...Mès, ailàs, era lengua non n'aprofita cap, es envadidors benvengudi semblen ignorar qu'avem ua lengua en comun :(( , o mes simplament, non saben parlar-la...Tot s'ac hè en espanhòu...quina misèria!!!

(Dit en passant, era idea de quitar era val enta anar tà "Boig" pr'amor deth sòn "climat mes benigne", acrò me hè arrir !!! Ei ben un argument d'agent immobiliari. Parentèsi barrada, perdonatz-me.)

Aquiu avetz dues canconetes, era prumèra ei ena lengua tau coma la parlèc era Mare de Déu ara petita Bernadeta de Lorda, l'auta en parlar deth Naut Comenge (bearnesejant un shinhau, totun). Preguem toti aplegadi tà que Mela e Jacme e toti es auti blogaires concernidi abandonen en fin eth lor dialècte provinciau tà escríuer sonque ena bona Lengua Occitana tau coma mos ac ensenhèc Nòsta Dauna de Lorda. Amen.

Pastors deths Malhs (cantat per Nadeta e Ivon Carita, Joan-Loís Lavit, CD Polifonia Pirenèus gascons, Bearn, Bigòrra e Baish Ador, coproduit peth conservatòri occitan, Tolosa e l'Institut Occitan, Aquitània )


Cantatz dab alegria
Braves pastors deths Malhs
Vòste sòrt que’s cambia
Hètz-ne tombar barralhs!
Davaratz-ne tò a Gésias
Tot darrèr de barralhs
E mèma tò ara glésia
E mes baish si vos platz

Tò ath castanhèr de Cemas
E non passar un peu
E puish arretrobatz-ve
Cadun a son cugeu.
En arribant a Largona
Estanquèn los motons
Hasèn tirar ua tassa
A Sofia de Canon
Bevèn-la sus la plaça
Malgrès lo defensor.

Adara gent arriba,
Bèth diable tot montat,
Dab era quessa d’estopa,
Lo chapèu espelat.
Plan las n’airàn ganhadas,
Pelahiga e Moncaut,
Eras òlhas penheradas
Qu’an a anar pèisher a Pau



Eth car de Sent Gaudenç (Nadau)


Que sòi en lheit aqueth dimenge ser,
Non pòdi dromir, non sabi perque,
Deman maitin que m’aurèi a lhevar,
Non sabi a quina ora,
Tròp d’ora, tròp d’ora.
Era nhèu que caj per darrèr eth carrèu,
Si podiá càger tot çò qui a en cèu,
Que seriam totis ací en preson,
Dinca ‘ra fin deth monde,
Quin conde, quin conde.

Maman, tien-me era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un shinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent Gaudenç.

Hens era valisa que i a pantelons,
Qu ’èi camas tròp primas, que son bien tròp corts,
Mos semblam totis de tota faiçon,
Damb era blosa grisa,
Tan grisa, tan grisa.
Que i a castanhas laguens eth carton,
Que las minjarèi a la recreacion,
Si n’èi pas tròp d’amics que’m van durar
Dilhèu un o dus dias,
Dus dias, dus dias.

Maman, tien me era man,
Tostemps, tostemps,
Jo n’èi pas que dètz ans,
Eth còr un shinhau gran,
Non vòli pujar laguens
Eth car de Sent Gaudenç.

Qu’ensajarèi de bien tribalhar,
Que sòi borsièr, no’m cau redoblar,
Qu’aprenguerèi tot çò qui ne sòi pas,
Era vita hens eth líber,
Pas libre, pas libre.
Hens quinze dias que serèi tornat,
Oc, quinze dias, qu’ei viste passat,
Segur, n’aurèi cap de paur a’ra net,
Qu’èi ua cançon petita,
Magica, magica.
Din,Dan,
Din, Dan,
Campaneta de Guran,
Qui la tòca,
Maria Pòca
Que le’n dan
Un pan,
Ua coqueta ath cap deth an.

Trente ans après aqueth dimenge ser
Non pòdi dromir, non sabi perque...


________________________

Bon, eth hèt d'auer toti es blogaires occitans escriuent en gascon, acrò n'ei cap encara guanhat!!! Jo auria degut escríuer aguest messatge eth prumèr d'abriu :))...