Lo plaser de perpensar e d'escríver en lenga gascona. Aquiu qu'avetz lo men caièr aubrit.
dissabte, 17 de maig del 2008
N'aviái encara quatre de distribuir, me'n demorarà un de far
Doncas un per lo Pasha, per la qualitat de son blòg escrit en occitan lemosin, ben segur, mas tanben per lo far trabalhar un pauc (es pas tot de recebre un prèmi, cal lo distribuir aprèp). E manca d'entraïnament per la distribucion, lo Pasha.
Un autre per la Mela, per çò que cal aver pas paur de res per mostrar de tongas coma las sieunas, e de mai, per çò que se n'anèt a Ikea per se crompar un armari del miralh per i fotre los dos mila uèit cent trenta cinc prèmis que ela s'a dejà ganhats e per çò qu' aqueste manca a sa coleccion. (Los que vòlon signar la peticion qu'ai pas encara capitat de botar on line per demandar que la polida fòto 3-D plan poetica de son blòg retròbe sa plaça d'abans, pòdon me contactar).
Un autre per la Carme "encartronada" de Tolosa, per çò que, de Carmes, encartonadas o pas, n'i a pas tantas a Tolosa, encara que n'i avèm una plaça, des "Carmes". E figuratz-vos que fa pas longtemps que i desbarquèt, a la nòstra ciutat mondina, arribada tota fresqueta de sa Catalonha natala, e a dejà apres a parlar la lenga de Tolosa, çò que ieu, al cap de 20 annadas, soi totjorn pas encara fotut de far.
Lo darrièr...lo distribuirai mai tard, se volètz plan (o pas).
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
5 comentaris:
I can take one...
AAAAAAAAAAAAA, Merike es tornada!
Welcome back Merike!
(soi tròp fòrta en anglés)
Pel prèmi, grand mercé mon Peiroton!
Coma los autres, lo metrai pas e ne farai pas la distribucion. Je suis une rebelle, c'est toujours mieux qu'être une remoche.
Per la peticion, canta, canta!
;)
Hi Mela! I have given you a premi, too, but you did not accept it:-(
Ente fau signar la peticion ???? La signe còp-sec !!!!
Mercé per lo premi. Te promete de melhorar la qualitat de mon blòg (oc-es sei segur que pòde escriure mai de conarias emai de las conarias mai colhonas que çò que fau...).
Apres, qu'es clar, ai pas l'abituda de far tornar daus premis...
ei, m'hauria agradat donar-te'n les gràcies com la mare de déu de lorda mana (entre d'altres coses, en occità, suposo... ;-)), però aquests dies he anat atrafagada, i esperant que se m'acudís alguna resposta a l'açada l'únic que he aconseguit és que em passin els dies...! a part de ficar la pota fins al coll, clar, que ja aniràs veient que és la meva especialitat :-D
doncs bé, de moment ho deixo amb "wow, moltes gràcies", que és així com escarransit, però pitjor és no dir res. a veure quin dia em vaig poeta, jo també...
Publica un comentari a l'entrada