Un aimable lector que’m hè arremarcar lo gascon estant una modalitat de la lengua occitana, que’m caleré escríver occitan gascon en lòc de gascon.
N’ac hèi pas per mantuas rasons. La prumèra qu’ei occitan gascon n’ei pas mei precís que gascon. O sia dens la combinason occitan gascon, lo mot occitan qu’ei inutile, pr’amor lo gascon qu’ei per definicion occitan. Occitan gascon que haré un pauc com se t’obliguèsses de díser felin gat en lòc de gat o can labrador en lòc de labrador.
- E, Jausèp ! As neurit lo felin gat?
- Non, qu’ac harèi en tornar, que vau prumèr sortir lo can teckel!
Que hè pro colhon de s’exprimir atau, non trobatz pas? Segur. Pèir e lo son gat, Jausèp e lo son labrador, aquò que soa mensh colhon que non pas Pèir e lo son felin gat o Jausèp e lo son can labrador.
E per l’aranés, quin e cau díser? Paco Boya escriu lo son blòg en occitan aranés? Ah ! Totun qu’ei de gascon, aquò, l’aranés. Doncas e caleré escríver lo blòg de la Maria qu’ei escriut en occitan gascon aranés? E perqué non en occitan aquitanopirenenc gascon orientau sudorientau aranés? Vam! Lo blòg de l’Amador qu’ei escriut en aranés, tot simplament. Òc, en lengua aranesa, pr’amor non i a pas nada diferéncia de natura enter un parlar e ua lengua. O s’estimatz mes, en occitan oficiau. Aquera, òc, qu’ei ua combinason utila, justa e precisa : occitan oficiau.
Lo Paco, la Maria e l’Amador qu'escriven en occitan oficiau.
4 comentaris:
Totalament d’acòrdi. Tròbi que la tiá observacion es lucida e cèrta a l'encòp. Una autra causa seriá o far per negacionisme, per seguir lo jòc a l'interessada division de las lengas minoritzades qu'interèssa tan dins los estats oficiales. Mas ieu ni i vesi marrida fe en l’usatge del tèrme simple gascon, aranés, o çò que serà, en absolut. I a sovent un excès de susceptibilitat en qualques personas que, tot s’li cal dire, a de còps qualque rason d'èsser. Mas dire qu'escrives en “occitan gascon” es una redondància ridicula, coma dire que la miá amiga parla “catalan valencian. Amb dire "valencian" n’i a pro e de sobres. E non solament per una question d’orgulh legitim del pròpri parlar (qu'o defendi tanben) si que non per tot çò qu'as comentat amb tanta exactitud.
As fach una argumentacion que de segur que serà fòrça util a totes aqueles que van pel mond amb lo cap quadriculhat.
E ieu, segur, nos caldriá dire que parli e escrivi un occitan de debutant, un dialecte plan trist :D
Amic Florenci, tròbi pas ta lenga occitana trista, tot lo contrari!
Que comprèni pas la vòstra question.
Per vos dire que sem anat tractejar(coma se dis ara) sul mercat de Mureth dins païs Gascon ac. Per aparar lo gascon( e l'occitan). Ambe un òme gascon vertadièr de las Lanas. Solide que lo gascon es especial, que lo compreni plan a la legidura ,mas mal d'ausida a subretot al parlat "nege", que se tròba que soi nascut de Milhau (12); e aviai prepausat, per l'astrada, un tèxt per lo gasconisar e Laurenç o faguèt e tot se passèt polidament.
Qu' a ieu me pareis que los gascons los provencals , los alvernhats , los lengadocians, los limosins e altres , nos podem endevenir... de la lenga mairala e que cadun faga son trabalh? Aquò's pas d'"occitan" qu'amenaça, mas lo francès.
Comprèni pas la vòstra rabia contra los lengadocians. Non, que la vos caldria tornar als francèses ...
Amistats roergatas...
E visca los gascons
Alan
Manjacostel: Pensi pas qu'i poscatz trobar de rabia contra los lengadocians,
ni contra lo lengadocian. Pas brica. N'ai pas cap, ieu. Simplament, m'agrada pas la confusion entre occitan e lengadocian, que es lo miralh de l'autra confusion, la entre lenga d'oil e francés, que m'agrada pas mai. Lo lengadocian es un sosensemble de l'occitan e doncas ei occitan mas n'ei pas l'occitan. Coma lo gascon, finala. E coma lo francés per la lenga d'oil.
Publica un comentari a l'entrada