diumenge, 11 de maig del 2008

Açò no és ni un blog ni un bloc sinó un eixpuig.

D'ara endavant, açò non serà ni un blòg ni un blòc mès un eishpuèch.
Perqué un eishpuèch? Pr'amor que n'avoi la revelacion durant ua nueit passada. N'oblidetz pas que parli la lenga de la Senta Verge de Lorda, aquò que't procura quauques avantatges (o inconvenients, tot depen deu punt de vista) sus la rèsta deus mortaus.

Èra per ua nueit fresqueta de prima. Hasèva ja quauques òras qu'eram au lheit. Tot sobte, qu'estoi desvelhat per ua votz de dauna qui cridè:

"Eishpuejaire! Eishpuejaire!"

Que'm soi tornat deu costat de la mea esposa tà la díser que n'èra pas lo moment de delirar, en plea nueit, totun, enfin qué, un pòc de pietat, mèrda. Mès non, dromiva ben tranquillament, la praubeta. Alavetz que'm soi dit: Joanòt, que i a quauquarren que non va pas tròp plan. Puish que'm hiquèi a sajar de trobar lo som. Totun, n'èri pas briga adaise! Per mes que cambiavi e arrecambiavi de posicion, virant d'un estrem a l'aute, n'arribavi cap a m'adromir.
Qu'èri a punt de m'i escàder quan, tot sobte, la votz e's tornè hèr:

"Eishpuejaire! Eishpuejaire! "

"Hilhdeputa, ce'm pensèi, non poderam dromir aciu, pro qu'ei pro, tròp qu'ei tròp."
Que'm getèi en dehòra deu lheit, plan decidit de hèr carar aquera dauna, quina que sia.

L'encontrèi dens lo salon, tota vestida d'ua rauba longa de colors blua clara e blanca. Que's tienèva ben quilhada, fièra e autiva, sus l'aquarium de las zebretas (Danio rerio, notaratz qu'aqueth ex-blòg, ara eishpuèch, qu'a la pretension d'estar educatiu tà las massas popularas).
Que hasoi:
- Qui ètz vos, tà'vs pregar, per on ètz entrada e qué i fotetz, sus l'aquarium de las zebretas?

- Qu'entri per on volhi, ç'arresponó la dauna, e que'm soi pausada sus eth aquarium per'mor qu'ei eth lòc mes caud de tota era maisoada, be la se pela, a vòste! Que sòi er' immaculada concepcion, e't sona?

"Diubibant! Miladius! Qu'èi tròp hòrta, aquera!!! ce m'exclamèi a votz ben hauta, tot estabornit. Puish, cop sèc, que m'imaginèi lo piéger: e's desvelhèsse la Peirotona, serí plan empataligat, tè!!!

- Malurosa!!!, ça la disoi, ara a shualinas, e'm voletz doncas crear miscaps dab la dauna d'aquera maison? Qu'ei judiva, era.

- Me'n foti, ç'arresponó la dauna, jo tanben que sòi judiva.

"Malaja, doble malajas, ce´m pensèi en tremolant d'orror, duas judivas a casa, quin malastre!!! La peleja qu'ei assegurada, quin malur, ayayay!!!" Aquerò qu'èra tròp ...

La dauna, en véder en quin estat e m'avèva hicat, que prengó ua votz tranquillizanta:
"Non te'n hascas pas, non sòi vienguda tà fóter eth bordèl ena casa tua. Era Peirotona qu'ei a drómer, non se desvelharà abans eras aubetas. "

- Alavetz, qué'm vau l'onor de la vòsta visita, se poish vos demandar?
- Segur. Ja saps que i a un conflicte enter eths catalans de la catosfèra tà saber coma escríver blòg, vertat?
-Òc-ben, òc, mès n'i soi pas per arren, jo.
- Nani, nani, plan segur, mès tu que parlas a l'encòp eth gascon e eth catalan, e doncas, que t'avem causit tà difusir eth messatge virginau, enqüèra que sias un fotut paganàs!
- Ah bon? E de qué donc voletz hèr precisament dab lo catalan? Lo desbloguejar o desbloquejà'u ?
- Eths dus, mic, blòg coma blòc, no'us cau cap mes utilizar, que hè fòrça lèd e non ns'agrada bric a nosatis.
- Ah? E quin nos cau díser, alavetz?

Tot sobte, la cara de la dauna que s'illuminè e era que disó:
"En vertat, en vertat, que cau que vs'ac disi:
ni blòc, ni blòg non vos cau cap mes emplegar,
Eth mot corrècte sonque serà, que serà..."

La dauna que marquè ua pausa, que semblè trantalhar. Alavetz, que sortí un paper deu son descoletat, i après s'aver metudas las clucas suu nas, que lejó:

- "Eth mot ganhant qu'ei EISHPUÈCH en gascon, sia EIXPUIG en catalan".

(Aplaudiments)

Alavetz, au davant men, darrèr la dauna, que vedoi, bocabadat, la paret deu men salon se soslhevar coma s'estosse un ridèu de teatre. E que'm deishó descobrir ua scèna on s'i mostrèn dus tipes alats, l'un que tienèva ua mandolina, l'aute ua guitarra. E, davant lo vòste servidor incredule, que's hiquèn a cantar "on the banks of the Ohio" en tocant cadun lo son instrument. Jo qu'èri un pòc decebut, qu'esperavi meslèu un concèrt de Nadau, mès, qué voletz, la dauna semblava encantada...E atau qu'èra.



PS A penas publicat aqueth messatge, qu'èi recebut un mèl de Montauban me disent que "en occitan, valià mai escriure eishpuèg o eispuèg, que non pas eishpuèch". E un aute de la Ciutat de Mallorca me disent que "açò era un eixpuitx i no un eixpuig". La vita contunha, qué.

17 comentaris:

menta fresca, aufàbrega i maria lluisa ha dit...

costa una miquetona d'entendre tot el relat, ja me l'explicaràs en català, en persona, aixì riure, ho vàres dir tú no?

Anònim ha dit...

Bon dieu, quina maravilla.
Era inmaculada trantalhava?

Mela ha dit...

Mòrta de rire
Nimportanawak.
"N'oblidetz pas que parli la lenga de la Senta Verge de Lorda" siás polit amb akò ;).
siás completament cabord!
:D

優次 (Yuji) ha dit...

Plan amusant ;D
Per cèrt, quina paraula mès estranha xD

Salvador ha dit...

Només per curiositat, què havies sopat aquella nit?

Jobove - Reus ha dit...

Joan as totjorn una per dire, e la majoritat de còps ont ficas l'uèlh ficas lo dit, seguís aital e pas canviis Salutacions dempuèi Reus

Anònim ha dit...

Adiu, sei pas la vierja, ni lo seu frair, mas estima ben joèb, coma los quebequés.

Ne'n mai d'aquò, mesfia te que la Dòna de Brassempoi sia pas un pauc gelósa.
;-)

novesflors ha dit...

Quines històries tan fresques ens contes!!!
Gràcies.

carme ha dit...

a ieu tanben me plai fòrça ton bloc, e aqueste pòst es fantastic! ai rigut fòrça, mas ton occitan m'es pas aisit de comprene... paciéncia, n'ai pas apres pro, encara...

dimècres en ostal occitan fan contes, i seràs? s'i vas e i veses una gojata catalana intentant parlar occitan, veni-me saludar, que segurament serai ieu!

Carles Casanovas ha dit...

Com pots comprendre, oh.. mestre en Gai-saber occità !! ,en els vostres vassalls catalans ens costa
seguir la llengua dels nostres ancestres i trovadors. Per Déu nostre Senyor, no paris mai d'escriure en occità i envieu-ne còpies al Palau de l'Elissi, al palau de La Zarzuela i a L'Assemblea Nacional Francesa i al Palacio de las Cortes Española !!!

Joan de Peiroton ha dit...

menta fresca: doncs, sí.

juan: sonque en lo men saunei, probable

Mela. òc, soi plan polit, amb akò o sense. :D

Yuji: tròbes tu? blòg que hè autant estranh, ça'm par.

Salvador: Sopa d'herbes fines enriquida de ceps amazonians, per què aquesta pregunta?

tè : I a vegades hi fico el dit abans l'uèlh, sobretot al lleit, k si no tinc les gafes a on cal,
no veig res, jo (veus? ja la tenim, la koiné nòstra!!!)

JP. benlèu las doas dònas son las mateissas, qui sap?

Novesflors, ets un sol.

Carme: Te'n fagas pas, lo gascon es estat un lengatge estranh desempuèi de sègles. Ben abans lo catalan. Del que parla gascon, òm ditz que pòt comprene tots los autres occitans mas que degun lo compren pas. En relitat, es un pauc exagerat. O pòt pas totjorn tot comprene, lo gascon. Mas es verai que degun lo compren pas .) : Serai pas liure dimecres :((: Avisa-me quand i tornaràs, me farà content de te véser!

Carles, et dic que entre els catalans i els gascons, els més occitans no són els que penses :D

Unknown ha dit...

Salut, Joan! Noi, aquest text m'ha costat d'entendre.

zel ha dit...

Cosa curiosa, Joan, jo l'he entès força bé, gairebé tot, però, em sembla que m'he perdut la gràcia de la cosa, sé que tenies dues dones jueves a casa, que no volies baralles, que tu et veus com paganot, que estaves com acollonit, que et fa un encàrrec de donar veu a un nom nou, el que no entenc, és, a què ve el nom? Això sí, no crec pas que t'espantessis gaire, tu, que no dormissis, encara, però espantat, allò que se'n diu espantat...faria falta més que la verge de lorda, per espantar-te a tu.... Petonets!

merike ha dit...

Parles en el teu nivell i estic en la meva. És cert que sóc l'única persona finlandesa al món sencera que intenta té comprendre les llengües de Joan! Em fa feliç que tots els altres hagin entès la teva història estranya i magnífica! Potser entendré, també, un dia. Potser algú m'ho explicaria? Salvador fa una bona qüestió, lol ! Consideracions des de Lisboa! Tenia un viatge bonic amb un horari que esgotava. Parlen una llengua molt més fàcil allí !! Petons!!

Unknown ha dit...

Vols creure que no se què és un EIXPUIG....

Unknown ha dit...

I si... la vida continua: amb aplaudiments!

Blas Jesús Sánchez González ha dit...

Quina opinió et mereix el comentari fet pel diputat de bretanya Marc-le-Fur al debat sobre les llengues regionals?

http://www.marclefur.com/article-19406508-6.html

Crec que és una intervenció bastant enriquidora i, potser, per part teva sigui també compartida.

Salut.