Quin se cau díser garia en occitan ?

Que'm soi crompat lo diccionari Japonés-Occitan. S'apren tot plen de causas en un diccionari...


En occitan,

ua hrièsta que's ditz una finèstra,
un joen, qu'ei un jove
ua coroa, una corona
gahar, qu'ei agafar
lo bohet qu'ei lo buf
e arred, freg o fred
ua es.hlama qu'ei una flama
vàder qu'ei devenir
cauhar: caufar o calfar
l'in.hèrn qu'ei l'infèrn
aucupar qu'ei ocupar
l'aunor qu'ei l'onor
e ua dauna, una dòna
que seré que hè: seriá
e cantaram, cantarem
un bohon que's ditz una talpa
un harri, un grapaud,
un gahus, un chòt,
e un gave ? No's ditz pas !
E a jo, praubet,
que'm gaha l'arrauger :
haria qu'ei çò qui volem lhéger,
n'ei pas ni farine ni farina !
Finaument, que'm demandi :
deus Gascons o deus Catalans
quaus e son los mes Occitans ?

La lenga nosta qu'a l'accent deus gaves,
qu'ei autiva com los nostes malhs,
que flaireja au pinhadar
e que hè arressoar la canta
de la mar grana suu sablar !
Òc, la lenga nosta qu'ei la gascona
e non volem remplaçar-la,
vivant! per nada auta
per bèra que sia acera!
.

._________________________

Enqüèra que non cau pas con.hóner la lenga gascona dab las duas autas lengas soretas, jo que'm las aimi a las tres; pas sonque la gascona, mès l'occitana non-gascona com la catalana.





E garia que's ditz galina en occitan deu Lengadòc e gallina en catalan.