dimarts, 23 de setembre del 2008

La boha


Ger ser, qu'anèi tau conservatòri occitan tà seguir lo men prumèr cors de boha. Lo men professor qu'ei lo Sam, un gojat viengut de Taiwan, especializat en etno-musicologia. Ben òc, que coneishi d'Occitans qui jògan de la quena e deu charango, eth qu'ei un chinés qui tòca la boha, aquò b'ei plan naturau, finaument!
N'i èri pas tot solet, que i avèva lo Laurent : un bohaire de detz ans qui avè dejà au comptadèr 4 annadas de practica de cornamusa, dont duas a Lilla, mès en Flandres n'èra pas la boha gascona, clar. Com e'm trobava simpatic, que'm liurè quauques conselhs utiles de saber de tira. I avèva tanben dus faus-començants e un aute començaire vertadèr coma jo.
Lo prumèr cors qu'èra consacrat a se presentar e a presentar l'instrument. A la fin, los dus començaires èran tot juste capables de produsir un son comparable au crit fièr de las aucas sauvatjas migrant de cap tau lor país d'ivèrn.
Un còp a casa, que hasói ua demonstracion a la mea hemna. Era, en audir lo brut auquenc qui non manquèi pas de produsir, que'm demandè, plegada d'arríder, si non èri jo lo qui hasó la banda-son deu film "lo pòble migrator" :-(. Puish, la totau: lo hilh qu'arribè. Avisant la boha, ce digó: "chouette, une boha, ça tue!" , puish que's hiquè a bohar dens ua boha peu prumèr còp dens sa vita...Que nse'n sortí ua beròja melodia, dab totas las nòtas ben claras...N'i a qui son mes dotats que d'autes!!!

10 comentaris:

Anònim ha dit...

Bon coratge!

Chabier Lozano ha dit...

Como diz una canta d'el mío lugar:
"La muller d'el gaiter
ye muller de fortuna
era tiene dos gaitas
las de demés una".
Bufa, bufa

Carles Casanovas ha dit...

Saps com en diem a la Gascunya Sud
(Catalunya) de la boha ?
En diem Sac de Gemecs!!!

ClaraDani ha dit...

Je, je, a Castelló diem: La dona del dolçainer és dona de gran fortuna, perque ella té dos dolçaines, i les demès nomès una.....Xufla-li fort!!!!. I quan ja en sàpigues, prova amb el bot aranès!!!.Carles, la boha i el sac nomès s'assemblen, no sòn gens el mateix instrument!!!!

Florent ha dit...

Hé hé praube Joan!
Qu'avèvi pensat crompà'm ua boha, tabé.
Mès que sòi de natura un incapable en musica: qüand èri joen, que hasoi au vriulon e au piano.
Oei lo dia, ei com si n'avèi pas jamés musiquejat de tota la mia vita.
Com at dises: n'i a qui son mes dotats que d'autes.

En tot cap bona continuacion, espèri que seràs un miélhor musicaire que jo!

Hlo

Anònim ha dit...

Vòli veire una videò de tu practicant la boha :D

Anònim ha dit...

Tè! ieu tanben fau de boha al conservatòri: m'i veiràs dins doas setmanas (soi en desplaçament), que soi al cors nivel mejan, valent a dire "colha mas pas tròp", de 19h30 à 20h30. Vendrai à 18h per dire de t'encontrar! Parlaràs de "guilhem" al Sam que me conèis plan.

Guigui (del forum occitania)

Joan de Peiroton ha dit...

Biniami: mercés plan!

felquera: y la muller d'el gaiter que fa? Sopla?

Carles: la boha (de bohar, pronunciat [buhà] = bufar en gascó) és un sac de gemec un poc particular. Ven de les landes gascones (extreme-oest de Gascunya) però no s'aparenta a les cornemuses de l'oest europeu sinó a les de l'Europa central (Hongria). No se sap del tot com va fer per arribar fins a Gascunya.


Daniel: pel moment, no tinc cap vot pel bot, el meu unic vot es de poder bufar com Déu mana! :D Desprès, veurem!

hlorenç; los qui son a plànher non son pas los bohaires, que son los autes a l'entorn!!!hehe!

Axel: es pas ganhat! Enfin, mai tard, benlèu...

guigui: donc, a diluns!!!!

Carles Casanovas ha dit...

Joan i companys, perdoneu la meva absoluta ignorància sobre els estris
de bufar. De mi algunes persones, en
deuen dir que soc -un sopla gaitas-
perdoneu-me !!

Joan de Peiroton ha dit...

Carles, ets sobretot un poeta e un amic apreciat!