dijous, 23 d’octubre del 2008

Quate caimans que se'n van

Per escàs que m'èi trobat aquò sus imeem :

el caiman - los tigrillos

Qu'ei ua version mexicana d'ua cómbia colombiana iper-coneishuda (enfin aquò depen d'on ètz), d'accent drin vallenato. Se lo brèç de la cómbia ei plan colombian, e particularament deu despartament d'Atlantic, que Barranquilla n'ei lo caplòc, b'ei vertat que Mexic n'ei la soa segonda patria! Aquiu que n'avetz ua dusau version, tanben mexicana:

El Caiman - Los Alameños De La Sierra

E aquiu ua tresau, pròisha de la version originau, aquesta (la que coneishèvi de bèth temps a):
El Caiman - Alma Joven

Ua que coneishèvi qu'èra la version de Germán Carreño y su orquestra, un grop barranquillan de las annadas 1950. Ne pòdi pas resistir de la'vs balhar:

Se Va El Caiman - German Carreño Y Su Orquestra


Mès aquesta n'ei pas tanpòc la version originau. La cançon qu'estó composada e interpretada per lo vallenatèr José María Peñaranda. Ailàs, la version originau, non l'èi pas trobada suu hialat. Peñaranda que's morí en 2006. Que'u podetz escotar a cantar un aute "tube" de la soa composicion "Opera del Mondongo" aquiu.

La cançon "Se va el caimán", hèra populara, que's trobè ua dimension nava qui, sense dobte, lo son autor n'avè pas previst: la politica. La podóm audir en las carreras de Managua durant las manifestacions anti-Somoza, en las de Caracás, anti-Chávez, e tanben que n'existeish ua version cubana anti-castrista.

1 comentari:

merike ha dit...

M'encanta tota la teva música. Sóc també en imeem. Per a mi deezer és massa complicat. Gràcies, mercés!